Μικρή ευχόμουν ανάμεσα σε πολλά, να κερδίσω κάποτε το λαχείο και να είμαι υγιής μέχρι τα βαθιά μου γεράματα. Περνώντας τα χρόνια, εξακολουθώ να κάνω οικονομία για να πληρώνω τους…

Τόσα δεδομένα καλά, τόσες δυνάμεις και δυνατότητες, που όμως σχεδόν ποτέ δεν βλέπω, σχεδόν ποτέ δεν μετράω. Σαν να παίζω πιάνο όλη μου τη ζωή και να μη μπορώ να…

Τα πάντα γύρω μου φωνάζουν «ευτυχία». Μια ευτυχία που αρχίζω όμως να καταλαβαίνω ότι βασίζεται σε κανόνες και προϋποθέσεις, για το πώς πρέπει να φέρομαι, πού πρέπει να δουλεύω, πόσα…

Μου έμαθαν ότι πρέπει να προσέχω το σώμα μου… Όταν αρρωσταίνω, να βιάζομαι να γίνω καλά μέσα από φάρμακα και κάθε είδους γιατροσόφια, ώστε να επιστρέψω στην κανονικότητά μου, όταν…

31 Δεκεμβρίου. Μια μορφή τέλους και πάλι. Και αναπόφευκτα, ένα νέο σημείο εκκίνησης για να ξεκινήσω ξανά. Θα προχωρήσω ακόμα και χωρίς να κάνω τίποτα. Και αυτό δεν μπορώ να…

Και αν ρίξω τη μάσκα, τι θα βρω από κάτω; Θα με αναγνωρίσω; Θα με αποδεχτούν και χωρίς αυτήν; Άραγε, εγώ θα αποδεχτώ τον εαυτό μου; Κάποιος είπε ότι στο…

Κατά καιρούς διαβάζω «Η ζωή είναι πολύ μικρή για κακό καφέ/άσχημα ρούχα/ανιαρούς ανθρώπους γύρω σου». Και πραγματικά συμφωνώ με αυτό. Αναρωτιέμαι όμως βαθιά πόσοι είναι τελικά αυτοί που αναζητούν έναν…

Οι τέλειες ζωές των άλλων είναι αυτές που ακτινοβολούν ευτυχία και πληρότητα, εκπέμπουν χαρά, επιτυχία και διακατέχονται από υλικές και μη απολαύσεις. Έχουν χρώμα, κίνηση, εξωστρέφεια, ζωντάνια. Είναι αυτές στις…

Όταν είμαι δίπλα σου, ανάμεσα σε όλα τα όμορφα συναισθήματα, μερικές φορές νιώθω και φόβο. Φοβάμαι ότι θα έρθεις πολύ κοντά μου. Και τότε θα δεις ποιος είμαι πραγματικά. Έτσι…

Βαδίζω νομίζω στο ''σωστό'' δρόμο. Ένα δρόμο που έχει δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα με κάνει να νιώθω ασφαλής. Κουράζομαι συχνά, όμως είναι δεδομένο ότι αυτό χρειάζεται. Αν μη τι άλλο, ο…